رفیق

سلام دوس جونا ببخشین من تو بحثاتون شرکت نمیکنم.

ماه رمضان زولبیا می چسبد           تنها نه زولو که بامیا می چسبد ***بعد از سحری به همراه چایی داغ            محصول خلیفه باقلوا می چسبد***بعد از دو سه پرس خوردن جوجه کباب            بازم رسد که اشتها می چسبد***ماه رمضان ظهر بیا خانه من           افطار به منزل شما می چسبد***اندر پی نان رفته نداری یک غاز              همواره ز سیما و صدا می چسبد***گرمای شدید و زیر برق آفتاب             با کله طاس و بی کلاه می چسبد***اشعار و تراوشاش این بنده خویش              گر رسد به انتها می چسبد.     

شبی کک رفت در تنبان شاهی/به هر جا نیش میزد گاه گاهی*چنان بی صبرو طاقت گشت آن شه /که آمد لشگری هر تن صلاحی*شه کشور گشا با لشگر افتاد/به دنبال کک بی سر پناهی*شون و آبروداری چنان شد /که هر کس کرد در تنبان نگاهی*کک خوشبخت جان سالم به در برد/ندانم از کجا و از چه راهی*خلاصه زان نزاع ناموفق/برامد از نهاد جمله آهی*بگفتا تلخکی نازم خدا را /ککی بگریزد از دست سپاهی

فرهنگ لغات ایرانی : گو نخور =اجازه بده من اول حرف بزنم                 گو بخور =لطفا اول شما صحبت کنید                گو خوردی= با نظر شما مخالفم            گو مفت نخور=اظهار نظر نفرمایید                 گو=با شما هستم               هیچ گویی نیستی= هنوز به کسب تجربه نیاز دارید            چه گویی هستی؟ =ببخشید شما؟                هر گویی میخوری بخور=هر طور مایلید تصمیم بگیرید