رفیق

شبی کک رفت در تنبان شاهی/به هر جا نیش میزد گاه گاهی*چنان بی صبرو طاقت گشت آن شه /که آمد لشگری هر تن صلاحی*شه کشور گشا با لشگر افتاد/به دنبال کک بی سر پناهی*شون و آبروداری چنان شد /که هر کس کرد در تنبان نگاهی*کک خوشبخت جان سالم به در برد/ندانم از کجا و از چه راهی*خلاصه زان نزاع ناموفق/برامد از نهاد جمله آهی*بگفتا تلخکی نازم خدا را /ککی بگریزد از دست سپاهی